‘Blij in bikini’ op de cover van de Margriet

Zo enorm zonde want de wereld heeft je zo hard nodig.

 

Ik weet niet wie de Margriet deze week gezien heeft maar ik stond onverwachts zelfs (ook al was het een kleine foto) ‘blij in bikini’ op de cover.

 

Zou ik dit vroeger gedurfd hebben?

 

No way..ik was mega kritisch op mijzelf en vaak bezig met de mening van anderen.

Nu ik mijn belemmerende overtuiging ‘niet goed genoeg te zijn’ met Creatrix heb kunnen herschrijven in mijn onderbewustzijn, doe ik de gekste dingen zoals deze fotoshoot.

Met het artikel hoop ik zoveel mogelijk vrouwen te inspireren en laten zien dat er, na vele paden van groei, ook nog een mooie puzzelstuk aan toegevoegd kan worden.

Mijn onzekerheid en mezelf klein maken is omgezet in stralen..en hoop dat iedere kritische vrouw net zo liefdevol naar zichzelf wordt als ze voor anderen is

Voor degene die het artikel willen lezen hierbij;

Van onzeker naar stralend ’blij in bikini’ in de #margriet.

 

‘Ik was altijd een beetje een tomboy met wijde kleding aan en geen make-up op. Vooral heel stoer doen, want dan kunnen mensen je niet raken.

 

Ik was onzeker, wilde steil haar in plaats van krullen, vond dat ik geen mooie billen en een buikje had.

 

Als je gelooft dat je het niet waard bent, vind je altijd wel iets wat niet goed is.

 

Ik wist mijn onzekerheid te verbloemen met een grote glimlach en zocht bevestiging buiten mezelf.

Ik leefde om te pleasen, niet alleen op mijn werk als stewardess, maar ook thuis zorgde ik voor mijn moeder en anderen terwijl ik eigenlijk zelf moest opladen.

 

Als ik voor de ander zorgde, voelde ik onbewust dat ik wat waard was.

 

Een paar jaar geleden is de grote ommekeer gekomen, maar daar moest ik eerst wel voor omvallen met een burn-out.

 

Het was tijd om aan mezelf te werken.

 

Vele persoonlijke ontwikkelingspaden deden me inzien dat mijn pleasegedrag te maken had met perfectionisme en faalangst.

 

Ik sta nu anders in het leven en heb ook de negatieve gedachten over mijn lijf kunnen resetten in mijn onderbewustzijn.

 

Het buikje dat ik vroeger dacht te hebben, heb ik nu echt.

 

Maar ik omarm mijn lijf en ben dankbaar dat ik de vijftig ben gepasseerd.

 

Ik vind het zonde an mijn tijd om keihard te trainen voor dat perfecte lijf.

 

Perfectie bestaat niet.

 

Vroeger zou ik dat nooit hebben gedaan, maar het boeit me niet meer wat anderen denken. Ik ben trots op mezelf en ik ben nu net zo liefdevol voor mezelf als ik voor een ander ben.’

 

Ps En dit vrije gevoel gun ik iedere vrouw.

 

Ga stralen en geloof in je eigen kracht, schoonheid en potentie.

 

Ps sla op of deel als je van die mooie, liefdevolle vrouwen kent die oh zo kritisch naar zichzelf zijn.

 

Want het kan ECHT anders…

 

Klinkt dit als ‘too good to be true’? Dat snap ik helemaal…je hebt al zoveel gedaan, hoezo zou dit wel blijvend werken?

 

Kijk dan gerust eens hier  en zie met eigen ogen wat de vrouwen die je voorgingen aan RUST en ZELFVERTROUWEN laten zien